Mistrzowie stylu Chen Taijiquan

Chen Bu

Chen Bu jest uznawany za założyciela wioski Chenjiagou. Był to doświadczony wojownik, który w 1374 roku został przesiedlony na tereny prowincji Henan, które w wyniku licznych wojen i chorób uległy wyludnieniu. Stał się przywódcą i opiekunem mieszkańców. Z tego powodu wioskę nazwano jego imieniem. Jego znajomość zasad walki i samoobrony stanowiły warunek przeżycia i dawały możliwość przetrwania i kontynuacji rodu.

Chen Wangting (1597-1664)

Chen Wangting był przedstawicielem dziewiątego pokolenia rodu Chen. Jest uważany za założyciela stylu Chen Taijiquan. Był wojskowym i uczonym, który stworzył fundamenty tej sztuki walki. Brał udział w wielu bitwach, podróżował, studiował literaturę i filozofię, znał kilka systemów walki. Postanowił stworzyć swój własny system korzystając z dziedzictwa przekazu rodzinnego stylu. Tworząc taijiquan inspirował się dziełem generała Qi Jiguanga – Ji Xiao Xin Shu (Nowa Księga Efektywnych Technik). Opracował jednolity i holistyczny system łączący sztukę walki z tradycyjnymi technikami oddechowymi, teorią tradycyjnej medycyny chińskiej, taoistycznymi ćwiczeniami qigong oraz na filozofią yin i yang. Chen Wangting stworzył techniki chan si gong („rozwijania nici jedwabnego kokona”).  W swoim dziele „Song of the Cannon Boxing” Chen Wangting zawarł m.in. opis techniki “przekształcania energii wewnętrznej w siłę zewnętrzną” i główne założenia taijiquan: „nie odpowiadaj na siłę siłą” i „wprowadzaj przeciwnika w pustkę”.

Chen Changxing (1771-1853)

Chen Changxing był nazywany „Strażnikiem pieczęci” w XIV pokoleniu mistrzów. Należał do grona najwybitniejszych mistrzów w linii przekazu. Ze względów praktycznych Chen Changxing uporządkował i skrócił formy opracowane przez Chen Wantinga, tworząc formy: laojia yilu (pierwszą formę starego stylu) i laojia erlu (drugą formę starego stylu), zwaną też paochui lub formą wybuchowych pięści. Pozostawił po sobie kilka spisanych dzieł, które razem z praktyką form stanowią dziedzictwo stylu Rodziny Chen. Chen Changxing zasłynął również tym, że wykształcił pierwszego mistrza spoza rodziny Chen – słynnego Yang Luchana – założyciela stylu Yang taijiquan. Do czasu Chen Changxinga rodzinne systemy walki i samoobrony były pilnie strzeżone i nie rozpowszechniano ich poza obręb danego klanu.

Chen Fake (1887-1957)

Na początku lat 20-tych XIX wieku, Chiny były nękane przez wojny i kataklizmy naturalne. Prowincje Henan, Shandong i inne cierpiały z powodu wielkiego głodu. Ten tragiczny rozwój wydarzeń sprawił, że wioskę Chenjiangou opuścili silniejsi i sprawniejsi mieszkańcy, w poszukiwaniu lepszych warunków życia. Praktyka taijiquan zamarła. Jednym z tych, którzy opuścili wioskę był Chen Fake, który w 1928 roku wyjechał do Pekinu, aby tam nauczać taiijiquan. Po przybyciu do stolicy stoczył ponad 200 walk i żadnej nie przegrał. Zyskał wielkie uznanie w środowisku wushu i rozsławił taijiquan rodziny Chen w Chinach. To on jest twórcą nowych form – xinjia yilu i xinjia erlu.

Chen Zhaopi (1893-1972)

Chen Zhaopi był bratankiem Chen Fake. Jest ważną postacią w historii stylu Chen taijiquan w XX wieku. Pracując w prestiżowej Akademii Sztuk Walki w Nanjing, niepokoiła go świadomość, że wielu nauczycieli taijiquan opuściło rodzinną wioskę i sztuka ta zamiera. W 1958 roku podjął życiową decyzje o powrocie do wioski w celu założenia szkoły i ratowania rodzinnej tradycji. Miał wówczas 65 lat. Wziął pod swoje skrzydła wielu nowych, zdolnych uczniów. Od niego obu form laojia uczyli się m.in. Chen Xiaowang, Chen Zhenglei, Wang Xi’an i Zhu Tiancai, nazywani „czterema tygrysami z Chenjiagou”.

Chen Xiaowang (ur. 1946)

Wielki Mistrzr Chen Xiowang urodził się w 1946 roku, w Chenjiagou. Jest wnukiem Chen Fake. Należy do 19. pokolenia mistrzów i w rodzinnym przekazie i pełni zaszczytną funkcję „Strażnika Pieczęci”. Jest żywą legendą. Władze Chin nadały mu tytuł „Skarbu kultury chińskiej”. Po wyjeździe z Chin pod koniec lat osiemdziesiątych Chen Xiaowang zamieszkał w Sydney, w Australii. Pod koniec lat osiemdziesiątych Chen Xiaowang wyjechał z Chi i zamieszkał w Sydney w Australii. Obecnie, podróżuje po świecie nauczając rodzinnego stylu Chen, ponieważ uważa, że jeśli ludzie chcą ćwiczyć taijiquan, powinni mieć dostęp do źródła. Przekonuje, że zasady taijiquan są proste, i że każdy może osiągnąć wysoki poziom, jeśli ćwiczy wytrwale. Do Polski mistrz Chen Xiaowang przyjechał po raz pierwszy w 1999 roku dzięki staraniom pierwszych uczniów: Jarka Jodzisa, Marka Balińskiego i Krzysztofa Kęska.Przekazuje wiedzę o taijiquan bez ograniczeń, przekonując, że zasady taijiquan są proste i że każdy może osiągnąć wysoki poziom, jeśli tylko ćwiczy wytrwale i regularnie.

Chen Xiaoxing

Wielki Mistrz Chen Xiaoxing, urodził się w 1952 r. Jest wnukiem Chen Fake i bratem obecnego „Strażnika Pieczęci” – Chen Xiaowanga. Pełni funkcję dyrektora Szkoły Taijiquan w Chenjiagou. W latach 1979-1985 zdobył wiele nagród na krajowych turniejach sztuk walki. Jest odpowiedzialny za szkolenie obecnego pokolenia mistrzów z Chenjiagou. Jest zapraszany do krajów na całym świecie. W 1996 roku otrzymał nagrodę specjalną od Stowarzyszenia Sztuk Walki Henan, a w 1998 r. tytuł Międzynarodowego Mistrza Taiji. Od 2004 roku pracuje jako profesor sztuk walki w International Martial Arts Promotion Center w Chinach.

Chen Zhenglei

Chen Zhenglei urodził się w 1949 roku i należy do jednego z najwybitniejszych obecnie mistrzów taijiquan. Gdy w 1955 roku przeprowadzano reformę rolną i jego rodzinę uznano za „obszarników”, Chen Zhenglei zaliczany był do obywateli drugiej kategorii, pozbawiony wielu praw, które posiadali zwykli chłopi i robotnicy. W wieku 8 lat został uczniem u stryja Chen Zhaopiego. W czasach chińskiej rewolucji kulturalnej, kiedy praktykowanie taijiquan było zakazane, kontynuował potajemnie naukę u Chen Zhaopiego. Po jego śmierci, uczył się form mistrza Chen Fake od jego syna Chen Zhaokuia (1928-1981). Przez wiele lat z racji pochodzenia miał zakaz występowania w zawodach wushu. Dopiero od 1982 roku zaczął zawodowo nauczać i szkolić. Ma uczniów w USA, Japonii, Kanadzie i Singapurze. Od uczniów wymaga nie tylko wytrwałości, ale także znajomości filozofii taijiquan i odpowiedniej postawy etycznej. Jego uczniem jest przyjeżdżający do Polski roku Mistrz Wang Haijun – mieszkający w Wielkiej Brytanii.

Wang Haijun  

Wang Haijun rodził się w 1972 roku, w Zhengzhou, w prowincji Henan w Chinach. Dzięki fascynacji sztukami walki swego ojca, w wieku 11 lat Wang Haijun spotkał wielkiego mistrza Chen Zhengleia. Został tym samym pierwszym uczniem spoza klanu Chen, który otrzymał szansę nauki u wielkiego mistrza stylu. W latach 1986-88 odnosił sukcesy w barwach uniwersytetu jako zawodnik i trener drużyny wushu. Od 1986 do 1998 roku zdobył 29 złotych medali w zawodach w wushu i taijiquan. W wieku 26 lat, osiągnąwszy trzykrotnie mistrzostwo Chin, zakończył karierę zawodniczą. Wybrał ścieżkę trenerską i mentoringową. Obecnie mieszka w Wielkiej Brytanii, gdzie kontynuuje nauczanie stylu Chen Taijiquan. Prowadzi regularne zajęcia, warsztaty i obozy szkoleniowe w Manchesterze, Londynie i Irlandii, w Chinach, USA, Francji, Włoszech oraz w Polsce. W Polsce opieką mentoringową objął szkoły w Krakowie (Akademia Chen Taiji Krzysztofa Kęska), w Warszawie (ACT – Marka Balińskiego) i na Śląsku (Akademia DAO – Adama Wyparta).

Chen Ziqiang

Chen Ziqiang, urodził się w 1977 roku, jest najstarszym synem mistrza Chen Xiaoxinga.
W wieku 3 lat rozpoczął naukę taijiquan u swojego ojca oraz wuja Chen Xiaowanga. Mistrz Chen Ziqiang na całym świecie znany jest z opanowanej do perfekcji techniki „pchających rąk”, swobodnego sparingu, umiejętności błyskawicznego poruszania się, efektownych wyskoków oraz wykonywania form w niskich pozycjach.

Chen Yingjun

Jest synem Wielkiego Mistrza Chen Xiaowanga. Urodził się w 1976 w Chenjiagou w prowincji Henan w Chinach. Należy do 20-go pokolenia spadkobierców rodziny Chen, a tym samym do 12-go, młodego pokolenia mistrzów stylu Chen Taiji. Naukę rodzinnego stylu Chen Taijiquan, rozpoczął w wieku 8 lat. Mieszka na stałe w Sydney wraz ze swoją żoną i dwójką dzieci, gdzie kontynuuje praktykę taijiquan i naucza.  Od wielu lat regularnie odwiedza Europę i Polskę, prowadząc warsztaty i dzieląc się swoją wiedzą i umiejętnościami.

Żródła:
„The Essence of Taijiquan” David Gaffney/Davidine Siaw-Voon Sim
www.stylchen.pl
http://www.china-taichi-guide.com/
https://wanghaijuntaichi.com/
internet